
Het was een wanhoopskreet om aandacht, die hele cartoonwedstrijd van Geert Wilders. Telkens denk je, Jezus, verzin wat nieuws, iets origineels. Veel Nederlanders zagen het dan ook zuchtend aan, Wilders en cartoons, ach ja. En toch. Nu het door bedreigingen afgelast is, is er maar een winnaar en dat zijn de dreigers. En dat is diep triest. Lees Meer
Teeven. Zijlstra. Van Haga. Keizer. Het rijtje in opspraak geraakte VVD’ers is veel langer. Er is iets mis met de moraal binnen de VVD. Het zijn geen incidenten meer. Het is epidemisch. En toch lijkt het ze weinig te schelen, ze borrelen vrolijk verder, happen een bitterballetje weg en zwaaien naar de kiezers. En die kiezer zwaait vrolijk terug. Want hoe is het mogelijk dat een partij met zoveel gevallen icarussen telkens weer de grootste wordt? Lees Meer
Vorige week fietste de nieuwe burgemeester door rood. Een journalist zag het en twitterde het direct. Halsema gaf haar schuld toe. Ze reageerde in het RTL-programma Editie NL. ‘Ik geef het toe. Ik heb het gedaan. En ik zal het nooit meer doen.’ Het klonk als een zucht. Tussen de woorden door hoor je haar eigenlijke boodschap: joh, flikker op. Op die houding hoop ik. Dat Femke vooral dwars blijft. Dat ze blijft schrijven, blijft nadenken, blijft interveniëren in de belangrijke debatten, ondanks die knellende ambtsketen. Lees Meer
Ik had zo gehoopt dat het over was, dat links-rechtsdenken. Maar niets is minder waar. Het zijn scheldwoorden geworden. Als je de reacties op het Vrij Links manifest leest, gaat het vooral daarover. Bang links. Regressief links. Of anders conservatief rechts. En ze bedoelen er hetzelfde mee: het hele betoog linksom of rechtsom wegvegen. Dat is onze debatcultuur. Het is zuur en zeurderig. Lees Meer
Deze winter werd ik aangesproken door een D66-meisje. Blond haar. Grote uilenbril. Groen jasje. Fris en fruitig. ‘Mag ik u een folder aanbieden, meneer?’ Dat wilde ik wel. Ik zou namelijk best op D66 kunnen stemmen. ‘Maar vertel eens waarom’, zei ik. Daar schrok ze van. Ze wilde gewoon haar folder aan me kwijt. Toch kwam ze met een punt. Onderwijs. ‘Voor uw kinderen.’ Ik vroeg wat D66 dan wilde met het onderwijs. ‘Beter onderwijs’, zei ze. Ik wilde haar niet langer kwellen en nam haar foldertje mee. Het is de makke met die partij. Ze willen wel dingen veranderen, maar weten niet precies wat. Lees Meer
Je kunt niet zeggen dat hij geen lef heeft. Robbie Oudkerk wil burgemeester worden. Hij kondigde dat in een mooie openbare brief aan. Het was een brief die je schrijft aan je geliefde als je een keer naast de pot hebt gepist. Glibberige woorden als schaamte slepen je mee in zijn overwegingen. Angst. Afwijzing. Amsterdam. Hij schrijft het deemoedig en toch daadkrachtig op, zoals een man dat doet. Hij wil dan ook erg graag. Amsterdam is zijn geliefde en voor haar wil hij er zijn, ook al moet hij nu eerst diep door het stof. Lees Meer