Daar staat hij, midden op het fietspad, met de kaart van Amsterdam in zijn hand. Hij kijkt links en rechts. Zijn ogen stralen hulpeloosheid uit. En die verspringen naar angst als er een fietser vlak langs hem rijdt die hem ‘mongool’ noemt. Hij maakt een verontschuldigend handgebaar, maar dan krijgt hij een duw vanachter, gepaard met het woord ‘idioot’. Lees Meer
Over twee maanden mogen we weer naar de stembus om een nieuwe gemeenteraad te kiezen. Vroeger was dat een saaie bedoening. Want aan het eind van het liedje had de PvdA verreweg de meeste zetels. Zij bepaalden vervolgens of ze over links, met GroenLinks, of over rechts, met de VVD, de stad gingen besturen. Maar dat is voorbij. Lees Meer
In de rij staan, Ahmed deed het nooit. Maar nu kon hij de verleiding niet weerstaan. Hij parkeerde zijn scooter met de pizzabak op het trottoir en sloot achteraan, geen idee waar het hem zou brengen. De slang van mensen gleed het Concertgebouw in, dat had hij wel gezien. Daar had hij vaak pizza’s gebracht. Mannen in pinguïnpakken die hem een dikke fooi gaven. En een knipoog. Dat was voor hem het Concertgebouw, maar verder dan de stoep van de dienstingang was hij niet geweest. Lees Meer
Mensen gaan dood. De een met lawaai. De ander in stilte. Lodewijk Asscher schreef op Facebook een prachtige brief over Eberhard, die afgelopen week het leven verliet. Daarin schreef hij dat Eberhard iemand ‘was die er altijd hoort te zijn.’ Hij was een soort vader voor Lodewijk, waar hij altijd naartoe kon voor raad. Een man die zijn grote hand op je schouder legt, zoals een vader dat doet als hij zijn zoon leert fietsen. Lees Meer
Pieter Hilhorst kreeg een klap in de tram. Hij had twee meisjes beschermd die een racistische scheldkanonnade over zich heen kregen. Ze moesten maar ‘naar hun eigen land terug’. Pieter was voor hen gaan staan en zette de man uit de tram toen deze handtastelijk werd en naar Pieter leek uit te halen. Dat zette Pieter vervolgens op Twitter. En toen was de boot aan. Lees Meer