‘Wat ben je toch een heerlijke jankerd, Femke.’ Femke van der Laan hoort het haar overleden man, Eberhard, zeggen als ze de keukendeur in de ambtswoning achter zich dichttrekt, waardoor ze vol schiet. Daar zaten ze altijd. Daar zat hij te lezen. Nu, in hun nieuwe huis, zijn ze hem kwijt. Continue reading
Over twee maanden mogen we weer naar de stembus om een nieuwe gemeenteraad te kiezen. Vroeger was dat een saaie bedoening. Want aan het eind van het liedje had de PvdA verreweg de meeste zetels. Zij bepaalden vervolgens of ze over links, met GroenLinks, of over rechts, met de VVD, de stad gingen besturen. Maar dat is voorbij. Continue reading
‘Wat die Boef bezielde?’ Ahmed maakte een gebaar van ‘waarom vraag je mij dat?’ En zoals zo vaak boog Kees deemoedig zijn hoofd. ‘Je hebt gelijk.’ Continue reading
Oud-crimineel Steve Brown gaat de politiek in. Hij voorspelt dat hij in Amsterdam vijftig zetels binnensleept. Dat de Gemeenteraad maar 45 zetels telt, maakt niet uit. Aan zijn programma zal het niet liggen. De voormalige drugsdealer wil alle drugs legaliseren. Wie wil dat niet? Hij profileert zich nu als de enige ‘niet-liegende politicus’. Tja. Continue reading
Net voor kerst ontslagen worden. Het overkwam Marcel Keizer en Dennis Bergkamp. Een hard gelag, vooral omdat het Keizers eerste grote klus was. Nu lopen ze samen over het strand. Continue reading
Ik heb net de was gedaan met het wasmiddel van oom Dick. Bonte was. Ook diens wasverzachter heb ik gebruikt. Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets, maar het gaf mij een prettig gevoel. Continue reading
Hij moest eigenlijk werken. Juist rond deze tijd van het jaar was er een grote vraag naar pizza’s. En eerlijk gezegd vond Ahmed het lekker om die feestdagen te werken, dagen waar hij niet veel mee had. Daarnaast zaten er altijd dikke fooien in. Eenzame mannen die een pizza bestellen en de hele avond porno zouden kijken. Dat laatste wist hij niet, maar stelde hij zich zo voor. Wat kon je anders in je eentje doen? Continue reading
Sneeuw. Prima. Maar het zou verwarmd moeten zijn. Zeker, Amsterdam is prachtig. Wit op de bruggen. Wit op de straten. Wit overal. Het vertraagt het tempo, tot het bijna tot stilstand komt. Maar ik heb er niks mee. Continue reading
Deze week is hij begonnen, Jozias van Aartsen, als waarnemend burgemeester van Amsterdam. Het blijft een raar idee, iemand anders met de ambtsketen om. Het is vooral ook een realitycheck. Eberhard is er niet meer. Continue reading
Als het regent, drukt het leven zwaar op me. De plafonds zijn laag. Ik loop gebukt. In mijn schoenen zit lood, dus vooruit kom ik niet. Fijne gedachten sijpelen langs mijn nekwervels naar beneden en geven me rillingen van kou. Ik praat, maar niemand hoort het. Continue reading